-
1 przerzucać
przerzucać [pʃɛʒuʦ̑aʨ̑], przerzucić [pʃɛʒuʨ̑iʨ̑]I. vt3) ( przewiesić)\przerzucać coś przez coś etw über etw +akk werfenprzerzucić na kogoś obowiązki die Pflichten auf jdn abwälzenprzerzucić na kogoś odpowiedzialność die Verantwortung auf jdn abwälzen\przerzucać czasopismo/książkę eine Zeitschrift/ein Buch durchblätternprzerzucić most przez rzekę eine Brücke über einen Fluss schlagenII. vr1) (pot: zmienić zajęcie)przerzucić się na coś zu etw [über]wechseln, auf etw +akk umsatteln ( fam)2) (pot: zmienić miejsce) wechseln -
2 überspringen
überspringen * ['y:bɐʃprɪŋən], [y:bɐ'ʃprɪŋən]ein Hindernis \überspringen pokonać przeszkodę (t. przen)auf jdn \überspringen udzielać [ perf udzielić] się komuś2) ( übergreifen) -
3 ausweichen
aus|weichen1) ( ein Hindernis umgehen)[nach links/rechts] \ausweichen ominąć [z lewej/prawej strony]; ( aus dem Weg gehen)jdm/einer S. \ausweichen ustąpić przed kimś/czymśjdm/einer S. \ausweichen unikać kogoś/czegoś\ausweichende Antworten geben dać wymijające odpowiedzi -
4 verlegen
verlegen *1. I. vt2) ( verschieben)etw [auf einen anderen Tag] \verlegen przełożyć coś [na inny dzień]II. vrsich auf den Kunsthandel \verlegen przerzucić się na handel dziełami sztuki\verlegen werden zmieszać się
См. также в других словарях:
przerzucić — dk VIa, przerzucićcę, przerzucićcisz, przerzucićrzuć, przerzucićcił, przerzucićcony przerzucać ndk I, przerzucićam, przerzucićasz, przerzucićają, przerzucićaj, przerzucićał, przerzucićany 1. «rzucić coś z jednego miejsca na inne, rzucić coś przez … Słownik języka polskiego
zarzucić — dk VIa, zarzucićcę, zarzucićcisz, zarzucićrzuć, zarzucićcił, zarzucićcony zarzucać ndk I, zarzucićam, zarzucićasz, zarzucićają, zarzucićaj, zarzucićał, zarzucićany 1. «rzucając zawiesić, zaczepić coś na czymś; przerzucić przez coś» Zarzucić worek … Słownik języka polskiego
wystawić — dk VIa, wystawićwię, wystawićwisz, wystawićstaw, wystawićwił, wystawićwiony wystawiać ndk I, wystawićam, wystawićasz, wystawićają, wystawićaj, wystawićał, wystawićany 1. «wyjąć, wynieść coś skądś stawiając na zewnątrz» Wystawić butelki na mleko… … Słownik języka polskiego
ramię — n V, D. ramięmienia; lm M. ramięmiona, D. ramięmion 1. «staw łączący łopatkę z barkiem wraz z otaczającym go mięśniem; bark» Szerokie, wąskie, spadziste, proste ramiona. Iść z czymś (np. ze strzelbą, z kosą) na ramieniu. Przewiesić, przerzucić… … Słownik języka polskiego
most — m IV, D. u, Ms. moście; lm M. y 1. «budowla służąca do przeprowadzania drogi komunikacyjnej nad przeszkodą wodną, składająca się z przęseł opartych za pośrednictwem łożysk na podporach (filarach, przyczółkach)» Most drewniany, żelbetowy. Most… … Słownik języka polskiego
odbić — 1. pot. Komuś odbiła palma, posp. szajba «ktoś stracił równowagę psychiczną, oszalał; komuś coś strzeliło do głowy»: Kiedyś oglądałem film o takim właśnie księdzu, który (...) nawet nie wie, czy (...) przeżyje do zachodu słońca. Wystarczy, że… … Słownik frazeologiczny
odbijać — 1. pot. Komuś odbiła palma, posp. szajba «ktoś stracił równowagę psychiczną, oszalał; komuś coś strzeliło do głowy»: Kiedyś oglądałem film o takim właśnie księdzu, który (...) nawet nie wie, czy (...) przeżyje do zachodu słońca. Wystarczy, że… … Słownik frazeologiczny
